گذر زمان همه چیز را حل میکند.

.

.

.

آری زمان همه چیز را حل میکند

همه چیز را

گاهی مشکل را

و گاهی تو را 

جز این چیز دیگری نیست.......

خواهی یا نخواهی

زمان با تمام خوبی ها و بدی ها

با تمام پستی ها و بلندی ها

و با تمام سهل ها و سخت ها

میگذرد....

 و این تویی که

یا بال و پرت در این گذر میشکند

 و مینشینی 

زانوی غم بغل میگیری

  تا کسی مرهمی برایت بیاورد آنوقت است که

 تو حل میشوی در زمان

و یا با همان بال‌ و پر شکسته دستانت را بر زانوانت میگذاری و آن تجربه را هر چند تلخ باشد در کوله بار جانت می‌گذاری 

 و زمان را در خودت حل میکنی...

آری زمان همه چیز را حل میکند

یا تو را در خودش و یا خودش را در تو

تفاوت را تو ایجاد میکنی

انتخاب با خودت است.....

بعد از هفت سال بازگشتم....

هفت سال تجربه....

سختی و رشد.....

نوشتن حالا دوباره حالم را خوب میکند....

 *دل*

این واژه ی "ساده"

این جان "آرام"

این "پاک خدایی" را

"مواظبش" باشیم

تا "سنگ" نشود

نشکاند

"آتش" نشود

نسوزاند

سنگ "مهر" ندارد

"احساس "ندارد

آتش هم که "سرکش" است و "بی رحم"

دل،  "خموش" سنگ میشود

آرام آرام

با همین یکبارهای تکرار شونده ای که گولش میزنیم

باهمین چوب حراج زدنهایش از دروازه چشمان ناپاک به جانمان

با همین ها که ساده میگذریم از کنارش

کم کم

آری دل سنگ میشود

و دیگر هیچــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

.

.

.

دل

این لطیف را

این مکان خدایی را

این جان را

طوافش کنیم

دل.....

گاهی، فکر می کنم "ساده ترین" کار دنیا این است که *خودت باشی*

"ساده ترین" کاری که "سخت ترین" شده انگار برایمان

سخت پیدا می شود

"نایاب" شده این ساده

اما....

"بچه ها" همیشه خودشان هستند

*ساده* و *بی آلایش*

خودت که باشی در بند هیچ چیز "اسیر" نیستی

آزاد و رهـــــــــــــایی.

خودت که باشی "راست" می گویی، دیگر نگران نیستی دروغ هایت فاش شود

"دروغی نیست"

خودت که باشی "یک رنگی" و دیگر درگیر این نیستی که به کدام رنگ درآیی

"دورویی نیست"

خودت که باشی

"مّن عّرّفّ نّفسّه" می شوی

و آنگاه است که به " عّرّفّ رّبه" می رسی

و می بینی "خدا "همان است که "تویی"

همان "خود پاکت"

همانی که "از رگ گردن به تو نزدیک تر است"

*خودت و خدا*

همواره بهترینِ خودت باش

ساده ترین کار دنیا این است که "خودت باشی" ...

"نیلوفر کاظمی و شیرین صابری"

بهار در بهار شده است....

عید در عید....

فاطمه...

مادر...

بهشت...

عشق ناب...

آسمان غرق شکفتن است... 

MOM means:

*Unconditional Love* 

.

.

.

If you are still wondering whether there is any unselfish love in this world, then here it is:

*the love of mothers* ********

روزت مبارک مادرم!